Dawno nie uraczyłam się kryminałem psychologicznym. Dla mnie taki gatunek literacki stanowił zawsze nie lada gratkę, wymagająca literatura? Tak! Oprócz klasycznej fabuły, ofiary, mordercy, śledztwa, budowania głównych postaci, napięcia, w ten gatunek literacki dołożona jest wisienka na torcie, wchodzimy w psychologię, w buty, w duszę, w myśli bohaterów, odgadujemy zarys postępowania, mierzymy się z traumami, po wątkowana zagadka, tajemnice, powiązana łańcuszkiem intryga, wiąże to ze sobą uczucia nienawiści, zemsty, ludzkiej gehenny która zasiała w mordercach ziarno wymierzenia kary. Przedstawiona historia zawsze składa się z opisów, charakteryzacji osoby którą spostrzegają inni, a także tej która nią jest, schowana za maską ukrywa swoją prawdziwą twarz. Zazwyczaj psychologia kryminalna zapomina o właśnie psychologii, są to ucięte urywki tego co mogło być przedsmakiem dobrze skrojonej powieści. Jedno jest pewne, że biorąc do ręki Ruth Lillegraven, zostałam mile połechtana, ba! zaskoczona! że książka stała się niesamowitą kolejką górską ze wszystkimi uczuciami które mną targały. Długo zastanawiałam się dlaczego dochodzi do morderstw, czy są to czynniki skłonne przyznać że w brew ludzkiej logice stanowiło obronę, zemstę za dokonanie czynu za świadomość iż było się niemym świadkiem przemocy domowej. Dopiero z czasem osoba już dorosła postanowiła dokonać zemsty, pomścić dzieci przemocowych rodziców, można uznać bohatera powieści za osobę cierpiącą na dwubiegunowość, schizofrenie, inaczej zachowuje się w towarzystwie domowników, inaczej bezpośrednio czyniąc zło. Szybka akcja, intryga, matactwo, kręcenie, narracja - palce lizać.
; Odbiorę ci wszystko ;
Ruth Lillegraven
Wydawnictwo: Wielka Litera
Literatura: Kryminał psychologiczny.
; Słyszałam, jak pewien muzyk mówił, że aby grać na swoim instrumentem musi się wyzerować, pozbawić się jakiejkolwiek podmiotowości. Dopiero wtedy może tworzyć muzykę, staje się bowiem zaledwie medium, przez które płyną nuty muzyki. ;
Clara i Haavard są ; niby ; dobrym małżeństwem z bliźniakami. Ona ambitna i utalentowana, pracowita urzędniczka w Ministerstwie Sprawiedliwości, pnąca się po szczeblach kariery, walcząca o ustawę o ochronie dzieci - ofiar przemocy domowej. Haavard to najlepszy ojciec na świecie, pracujący w szpitalu jako lekarz. Któregoś dnia do szpitala trafia czteroletni chłopiec ze śladami maltretowania. Chwilę potem ginie od strzału pistoletu - ojciec chłopca w szpitalnej kaplicy. Czy był świadek? komu zależało na wymierzeniu kary? Clara niestety przechodzi kryzys, ustawa o ochronie praw dziecka zostaje odrzucona, pomimo problemów jaki stanowią emigranci, są to zazwyczaj osoby które nie są wstanie sprostać nowej sytuacji prawno -mieszkaniowej, borykają się z asymilacją, dochodzi do łamania praw człowieka, dziecka gdzie najmłodsi trafiają do szpitala kilkukrotnie z nowymi obrażeniami ciała. Nie można nic zrobić, prawo jest niby restrykcyjne w Norwegii, a jednak można ; jak zawsze ; nagiąć przepisy. Haavard nie może się pogodzić z myślą o takiej niesprawiedliwości, zauważa że praca żony nie przynosi odpowiednich skutków, mało tego, wchodzi w bliską relację z pracownicą szpitala, ukrywając tą zażyłość jest świadomy i pragnie uwierzyć że prawda ta nigdy nie wyjdzie na światło dzienne. Kiedy wyjeżdża na seminarium, tam dochodzi do kolejnego morderstwa bardzo zbliżonego do pierwszego, zostaje zatrzymany jako osoba podejrzana. Kto chce go wrobić w podwójne morderstwo? W tym czasie Clara zostaje ministrem sprawiedliwości, czy coś w związku z tym ruszy z kopyta? kto jest mordercą! kogo utrzymujemy pod dachem uważając że znamy go jak łysą kobyłkę? Co grozi Haavardowi, jak zakończy się ta powieść? czego dowiemy się między wierszami, kto bawi się w Boga?
Pierwsza część powieści która niesie echo pomsty, zbudowana postać na bazie psychologii potrafi zmieniać się jak kameleon, po traumie przeszłości dokonuje zemsty, czy sprawiedliwej? Niesamowicie zobrazowana powieść przenosi nas nad fiordy Norwegii z mistycyzmem morza, barw i zapachów, eskaluje w przyrodę, miejsca, zbliża do ludzkich relacji, wyraża wartości nad najsłabszymi, najmłodszymi, chcąc przerwać tę batalię stajemy się świadkami walki z wiatrakami, bo prawo, bo układy, bo pominiecie...osoba która staje się świadomym mordercą czyni wobec brutali czystkę, pragnie pomścić by w ten sposób oddać hołd pamięci, pragnie przerwać budujące się nieme prawo które mówi że skoro jestem rodzicem moje dzieci są moją własnością, mogę zrobić z nimi wszystko, nawet je zabić. Do jakich kroków posunie się ów osoba, czy sama się zapętli i wpadnie w pułapkę z której nie będzie wstanie się wydostać? Czy musi zginąć kolejna postać z powieści by udowodnić że żadne kłamstwo nie jest usprawiedliwione?
Mocna, dosadna, trzymająca napięcie powieść która wprawi czytelnika w niezłą kabałę. Narracja staje się filmem, płynnie przechodzi się z wątku do kolejnego, układanka którą spowija mgła, uchyla rąbka tajemnicy, odkrywa karty, zaczynamy rozumieć, a nawet nas mierzić zachowanie postaci. Polecam serdecznie.
Ruth Lillegraven
Wydawnictwo: Wielka Litera
Literatura: Thriller psychologiczny, kryminał psychologiczny.
Nie krew z mojej krwi, nie kość z mojej kości, lecz to nie umniejsza matczynej miłości. Więc zawsze o tym pamiętaj, mój kotku, że cię nie nosiłam pod sercem, lecz w środku.
Po śmierci Haavarda, Clara próbuje połączyć wychowanie synów z pracą. Tutaj występuje nie lada gradka, obejmuje stanowisko ministra sprawiedliwości co niesie za sobą dodatkowe obowiązki. Chłopcy stają się samotni, cierpią z powodu śmierci ojca, aż któregoś dnia Clara zaczyna otrzymywać anonimowe liściki utwierdzające ją w przekonaniu że autor wie czego dokonała w niedalekiej przeszłości i jakie mogą być tego konsekwencje. Gdy pewnego dnia wraca z pracy do domu, nie zastaje synów w mieszkaniu. Okazuje się że zostali porwani. Aby nie ułatwiać kobiecie życia, ze szpitala psychiatrycznego zostaje wypuszczona matka po trzydziestu latach walki z chorobą, czy ma coś wspólnego ze zniknięciem jej synów, kim jest dziennikarz który depcze jej i Clarze ojcu po piętach. W tym miejscu kobieta zostaje sama, z tajemnicami, zagadkami, demonami. Pomaga jej rozwiązać sprawę prywatny kierowca. Co uda im się ustalić i jak ta sprawa wpłynie na końcowy efekt. Kto musi zginąć aby uwolnić prawdę?
Mówi się że miłość rodzicielska jest nierozerwalną relacją łączącą dziecka z matką i ojcem, połączenie więzi jest silne jak nie przecięta pępowina, tutaj mamy relacje Clary do synów która po przejęciu stanowiska na wysokim szczeblu rządowym, odcina piętno na jej domowych relacjach, obiecując sobie że wszystko ulegnie zmianie kiedy w końcu wszystko w pracy się uspokoi, zajmie się dziećmi, stanie się dobrą matką. Lecz dzieci wymagają skupienia, uwagi, bycia, obecności w życiu mamy i taty, a kiedy jednego zabraknie ta tęsknota może być zdradliwa, co uczyniło broń w rękach niby małych chłopców którzy postanowili wykorzystać nieobecność matki i sprowadzić ją na ziemię, w brutalny i nikczemny sposób doprowadzając do końcowej tragedii. Wszystkie poszlaki wskazywały zupełnie inne osoby stawiając na nich krzyżyk, miały motyw, a jednak żaden z nich nie wykazał się sprytem, pomysłem i chęcią wymierzenia sprawiedliwej kary. A jednak ten szok i zaskoczenie że dzieci mogły dopuścić się do masakry, tylko dlatego że jedno z nich stało się świadkiem tego jak zakończył życie ich ojciec, tata którego uwielbiali. Czy ta kara będzie dosadna dla matki?
Druga część cyklu Deep Fjord, Ruth Lillegraven to norweski thriller psychologiczny wkraczający na nurt mroku i cieni, to skrajnie ukrywane tajemnice, intrygi, matactwa, kłamstwa i grzechy za które trzeba ponieść cenę, jaką? Akcja i niesamowicie rozbudowane napięcie, atmosfera, wielowątkowość pozwala zobrazować scenerię nie tylko fiordu, ale samej Norwegii, klimatu, postaci, obyczajowości. Polecam serdecznie.
Komentarze
Prześlij komentarz