Miasto z mgły.

''Komedia uczy nas, iż nie należy brać życia nazbyt serio, tragedia zaś uczy nas, co się dzieje, kiedy nie bierzemy na serio, tego czego nas uczy komedia''.

Jakże świeże posiadam w sobie wspomnienia Carlosa Ruiz Zafón ; Cień wiatru ; , ; Gra anioła ; , ; Więzień nieba; , ; Labirynt duchów ; kończąc tetralogię, dzieła cyklu o Cmentarzu Zapomnianych Książek. ; Miasto z mgły ; jest zbiorem jedenastu opowiadań które ukazało Barcelonę zasnutą mgłą, tajemnicą zniszczeń bombardowań wojennych, charakter miejsc, osób umieszczonych  tak nacechowanych zadumą, refleksją, pragnieniem miłości, posiadaniem dóbr materialnych, iż można przywołać ich śmiało do naszej znanej rzeczywistości, pragnienia posiadania na własność, czy to pieniędzy, człowieka którego się ukochało, zdrowie, niemoc po stracie dziecka które wprawia w ogromną stratę, doprowadzając się do obłędu, przyjaźń która sprawia że jesteśmy wstanie poświęcić się dla drugiego człowieka, samotność którą kryją słowa, magia okryta poświatą niedomówień, wszystko to splata ze sobą ludzi którzy łączy Cmentarz Zapomnianych Książek, gdzie książnica ukrywała egzemplarze niedostępne, unikatowe, które trafiały w ręce czytelnika przeznaczonego dla jego osobowości, charakteru czy temperamentu. Opowiadania te stały się hołdem, które wydawnictwo składa autorowi pośmiertnie, do których przyłączą się wierni czytelnicy, bo warto nadmienić iż autor stał się podziwiany w śród pisarzy naszych czasów. W tych opowiadaniach znajdziemy pomieszane gatunki literackie, tak by poczuć ten niepowtarzalny styl, klimat, wydobyć atmosferę w której znajdziecie uniwersum utkane ze świateł, mgły, świat fikcji stworzony z przeklętych pisarzy, wizjonerów, architektury, fałszywych tożsamości, opisy od których trudno było odwrócić wzrok, niewysublimowane dialogi które przywołują obraz lat 1616r. i dalej, dając czytelnikowi pole do popisu, jeśli chodzi o wyobraźnię. Pełna wdzięku, kunsztu i rzemiosła, pełna wzruszeń, smutku, ulotna, z pełnym wydźwiękiem które odbijają echo dzwonów od labiryntów uliczek. fascynacja tą literaturą piękną, sprawiła że wielki żal mnie ogarnął, to już koniec, fin, the end, zapewne zawsze i w każdej chwili polecać będę tak wspaniałą książkę i te poprzednie, które oczarowały mnie od pierwszej strony.

Wydawnictwo: Muza.

Literatura: piękna.